Ieder gedrag heeft een positieve intentie

Toen ik op een zondagochtend beneden kwam, zat onze jongste zoon (8 jaar) op de bank televisie te kijken. Bij het binnen komen van de woonkamer rook ik tot mijn schrik een enorme brandlucht. Overal gekeken, maar niets te zien. Onze jongste zoon begreep er ook niets van.

Op een gegeven moment viel mijn oog op de UFO. Deze UFO had hij op school gemaakt van karton, plastic doosjes, WC rollen, etc. Een pracht exemplaar. Alleen zag deze UFO er deze ochtend iets anders uit dan de dag daarvoor.

De randen van het karton waren verbrand, er om heen lag as en hoe langer ik keek, hoe meer brandgaten en –plekken ik zag.

Uiteraard wist zoonlief in eerste instantie van niets, totdat ik enigszins boos werd en hem vertelde wat er wel niet allemaal kon gebeuren. En toen …… kwam de aap uit de mouw.

Zoonlief begon te snikken en vertelde dat de juf op school bijna alle UFO’s zo mooi had gemaakt. Het was alsof ze er echt mee hadden gevlogen. Alleen was de tijd om en had de juf geen tijd meer om de laatste paar UFO’s, waaronder die van hem zo mooi te maken. Daarom probeerde zoonlief dit zelf. Hij had gezien hoe de juf dat had gedaan en ging het zelf ook proberen. Hij vertelde dat hij was geschrokken om mijn reactie toen ik de brandlucht rook en durfde toen eigenlijk niets meer te zeggen.

Oorzaak – gevolg / reactie – intentie

In eerste instantie ontplofte ik van binnen toen ik de brandlucht rook. In gedachten zag ik het hele huis al afbranden en nog erger;

er lagen boven nog drie personen te slapen. De gedachten alleen al brachten mij van binnen in een “boze en ontploffende staat”.

Onze zoon daarentegen schrok van mijn reactie, terwijl zijn bedoeling zo goed was geweest.

De intentie van zijn handeling was om een nog mooiere UFO te maken dan hij al had.

Als kind ziet hij de gevaren nog niet. Hij was zich van geen kwaad bewust, want de juf had het toch ook zo gedaan. De juf had dezelfde gasaansteker als thuis gebruikt. Dan kan dat toch gewoon, wat kan er dan misgaan?

Zoonlief en ik zijn samen even gaan zitten en hebben er rustig over gepraat. Hierdoor ontstond zowel duidelijkheid bij hem als bij mij.

Natuurlijk blijft de kans dat het nog een keer gebeurt bestaan, maar het inzicht dat zowel hij als ikzelf hebben gekregen is vele malen belangrijker.

Mildred van het Schip
Coaching Lisse