Een intake gesprek met een cliëntje (11): Op school zeggen ze dat ik misschien een beelddenker ben.Eigenlijk heb ik alleen moeite met rekenen hoor, de rest valt volgens mij wel mee.Ja, tijdens lezen verzin ik er wel eens woorden bij en als ik het woord vader lees, dan zeg ik papa, maar verder niets eigenlijk. Moeder vult aan dat de spelling toch stiekem ook wel wat beter kan, want het woord lopen bijvoorbeeld, schrijft ze meestal met oo, dus loopen. Ik schrijf zoals ik het hoor en zeg, maar waarom moet dat eigenlijk anders, want zo kan iedereen het toch ook lezen. Als coach leg ik uit dat elk land zijn eigen geheimschrift heeft. In China hebben ze andere tekens dan in Arabische landen. In Nederland hebben wij ook een geheimschrift. Hoeveel letters zijn er eigenlijk? Hoeveel lettercodes hebben wij in Nederland? Nou, een heleboel in ieder geval! Hoeveel cijfercodes zijn er dan? Ja, ook onwijs veel! De blik in haar ogen was bijzonder mooi op het moment dat ik vertelde dat er 26 letters in het alfabet staan en eigenlijk alleen maar de cijfers 0 tot en met 9. Dit kan niet waar zijn, dit is onmogelijk, dit moet even verwerkt worden. Het bovenstaande verhaal is er één uit duizenden. Het is zo fijn om te kunnen melden dat deze manier van informatieverwerking (beelddenken) een gave is en dat met kleine stapjes het onmogelijke toch echt mogelijk wordt! Mildred van het Schip, coach en trainer Ik leer anders ®Coaching Lisse © 5 maart 2013
