Ik besta toch ook? Enige jaren geleden ben ik zelf gediagnosticeerd met ADHD. Door de diagnose viel er een levenslange puzzel in elkaar. Aangezien ik niet zo voor medicatie ben sloeg de twijfel toe. Doen of niet? Na enige twijfel toch gedaan. Ik vond dat eng, want ja waar begin je aan, welke invloed gaat dit krijgen…..Om eerlijk te zijn ging er voor mij persoonlijk een wereld open en veranderde er veel in positieve zin, vond antwoorden op vele (levens-) vragen en ging beter functioneren. Hetzelfde geldt voor twee van onze drie kinderen. De oudste is gediagnosticeerd met PDD-NOS met ADHD en de jongste met ADHD. Na een tijdje wikken en wegen en veel overleg met de kinderarts en -psychiater, zijn ook de jongens uiteindelijk gestart met medicatie. De medicatie bracht en brengt ons nog steeds ontzettend veel levensplezier en daardoor ook veel positieve aandacht! Stel je eens voor:Al je zintuigen staan open; je hoort, ziet, voelt, ruikt en proeft alles, waardoor je ook op alles reageert. Je wordt geprikkeld door één leuk woord en hoppa daar gaan je gedachten ……. De leukste ideeën en/of beste oplossingen schieten je in een razend tempo te binnen. Alles met groot enthousiasme en impulsief en natuurlijk 24 uur per dag. De omgeving waarin je leeft kent dit niet en kunnen je dus niet volgen. De onrust die dan ontstaat maakt je onhandig, je zet alles op alles om het maar goed te doen en het (vooral) uit te leggen. De reacties vanuit de omgeving worden negatief. De opmerkingen zijn bekend: Gelukkig bestaat er een middel die er voor zorgt dat je minder impulsief reageert, de emoties en verantwoordelijkheid bij degene kunt laten liggen waar deze ook hoort, de rust geeft waardoor je niet meer de strijd aan gaat, maar degene bij de hand kan nemen en kunt laten zien wat je nu eigenlijk bedoelt. Echt een eye opener! Natuurlijk hoort naast de medicatie een stuk coaching en/of begeleiding, maar de medicatie heeft mij persoonlijk ontzettend veel geholpen. Hierdoor gaat het thuis stukken beter en functioneren we goed binnen en buiten het gezin. Persoonlijk heb ik altijd de grootste hekel gehad aan school. Geloof het of niet, maar ik ben opleidingen gaan doen en ben zelfs voor mijzelf begonnen.Alles verloopt gewoon lekker. Maar ja, dan verschijnen er boeken op de markt over ADHD, de websites stromen over met informatie, de media staat er bol van, etc. Sinds een aantal jaar ben ik gecertificeerd ADHD Coach. Mijn eigen ervaring en opleidingen en mede de toestroom aan informatie zette mij aan het denken. Als coach bied ik hulpverlening aan ouders/verzorgers, kinderen, leerkrachten, etc. hoe om te gaan met ADHD en aanverwante stoornissen. De keuze voor medicatie is aan een ieder zelf.Met name door alle commotie rondom een onlangs verschenen boek begon ik, na het gelezen te hebben, zelfs te twijfelen of ADHD niet een “gewoon gedragsprobleem” zou kunnen zijn. Ik ben ik, dus dat ging ik binnen ons eigen gezin testen met een medicatievrije dag.Geen van ons drietjes heeft gedurende 1 dag zijn/haar medicatie ingenomen. Zelf was ik ervan overtuigd dat ik met al mijn regeltjes, reacties, kennis, inlevingsvermogen en noem maar op, het wel even ging redden in positieve zin. Één ding weten we alle drie, zeg maar gerust alle vijf, zeker!! WE DOEN DIT NOOIT MEER. Wanneer wij onze medicatie niet nemen, staan al onze zintuigen wagenwijd open. Conclusie: We horen, zien, voelen, ruiken, proeven, alles. Dus: we reageren ook op alles wat we horen, zien, voelen, ruiken en proeven en dat gaat nogal impulsief. Daarnaast reageren we impulsief, maar doen we ook alles impulsief, ook wat betreft reageren op elkaar. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Voor één dag als test is dit niet erg, maar verder NEE, mede gezien het zelfbeeld van een ieder en het zelfvertrouwen ernstig daalt op deze dagen. Negatieve aandacht en irritaties komen wederom om de hoek kijken en daar worden mijn kinderen, onze omgeving en ik als volwassene ook niet vrolijker van. Mijn conclusie: ADHD bestaat wel degelijk! En bestaat in vele vormen. Medicatie is voor een ieder anders en is een eigen keuze. Mijn keuze is een vrolijk, zelfverzekerd, gezellig en gelukkig leven en functioneren op een manier dat de opmerkingen veel positiever zijn! In mijn geval dus met behulp van medicatie. Kijk naar wat een ieder nodig heeft om zijn of haar talenten te benutten. Heb respect voor een ieders wereldbeeld en elke manier van informatieverwerking. Ga door met wat werkt en stop met datgene dat niet werkt. Oordeel niet: Mensen zijn immers meer dan gedrag alleen! Mildred van het SchipCoaching Lisse